Ik ging in de eerste week van Oktober tien dagen naar Schotland en wat heb ik daar genoten. Schotland is zo'n mooi land en er zijn echt ontelbaar veel kastelen die je kan bezoeken, wat ik dus ook gedaan heb.
Mijn Schotlandreis begon op 30 september in IJmuiden, vanuit daar zijn Oma en ik naar Newcastle gevaren, samen met nog andere mensen die dezelfde reis geboekt hadden.
Op de boot was een bioscoop waar we naar de film Elemental gekeken hebben, omdat we echt pas om kwart voor negen gingen eten. Misschien kan je, je voorstellen dat niemand echt honger had. Toch was het eten echt heel erg lekker, vooral de frietjes met chilipoeder. Na het eten zijn we nog even naar het dek gegaan, maar daar was het zo donker dat we eigenlijk niks konden zien. Uiteindelijk zijn we maar gaan slapen, alleen lukte mij dat niet echt. Het gebrom van de motor hielt me bijna de hele nacht wakker en er kwam licht onder de deur door.
's Ochtends tijdens het ontbijt spraken Oma en ik voor het eerst echt onze chauffeur Willem. Een hele aardig man, die in de loop van de week echt als een vriend is gaan voelen.
Onze reis begon met een heel lange rit naar Edinburgh, maar wel met een stop op de grens van Engeland en Schotland. We kregen daar de mogelijkheid om foto's te maken en even een stukje te lopen. Daarna reden we dus door naar de hoofdstad van Schotland, waar we een bus tour kregen en we daarna nog een uurtje rond konden lopen.
De tweede dag moesten we vroeg opstaan om naar Blair Castle te gaan. Een kasteel dat van buiten zo groot lijkt dat je er makkelijk in zou kunnen verdwalen. In het kasteel mochten we wel foto's maken, maar niet filmen. Iets wat te maken had met copyright, maar dat begreep ik niet helemaal. Maar goed er mochten dus wel foto's gemaakt worden, dus belanden ik op de grond. Ik moest en zou een foto van het plafond hebben.
Op het terrein van Blair Castle was ook een bos met hele zachten bomen en er was een grote tuin, maar de bloemen waren al uit gebloeid.
Na Blair Castle reden we door naar de zalmtrappen. In het voorjaar springt de zalm daar de trap op, om aan de andere kant van het stuwmeer te komen. Nu was er niet zo veel van de zalm te zien, maar het uitzicht was zo ongelofelijk mooi. Daar had ik uren naar kunnen blijven kijken. Nou hadden we geen uren, dus ben ik na een paar minuten met de andere terug gelopen naar het dorpje. We hebben daar kort winkeltjes en straatjes bekeken en zijn toen weer naar de bus gegaan.
Op dag drie zijn we naar een hele grote tuin gegaan. De Inverewe Gardens. Ondanks dat het al herfst is en dat de bloemen die er in het voorjaar staan niet groeiden, was het echt heel erg mooi. Ik weet eerlijk gezegd niet hoe ik de tuin het beste moet omschrijven. Er was zo veel te zien en er groeide rozen in Oktober, ik moest gelijk aan Engelen? denken.
's Middags zijn we naar het vissersdorpje Ullapool gegaan. Daar hebben - net zoals iedereen - Fish en Chips gegeten. Man dat was veel zeg, maar wel erg lekker. Ook heb ik daar naar een knuffelkoe gezocht, die ik vond en niet kocht. 20 pond vond ik iets te duur en we zouden in meer stadjes komen.
Dag vier alweer, misschien wel mijn favoriete dag. Woensdag 4 oktober en ik ging eindelijk Inverness zien en naar de ruïne die ik al heel lang wilde zien aan Loch Ness, het O zo bekende meer. Inverness wordt gezien als de hoofdstad van de High Lands en het is een prachtige stad. Natuurlijk wel met de invloeden van nu, maar de huizen die er staan en we zijn in een kathedraal geweest, het was zo mooi.
's Middags gingen we dus naar een ruïne - het Urquhart castle - wat aan Loch Ness ligt. De weg er naar toe was prachtig. Ik zat voorin naast Willem en kon alles zo goed zien. Sowieso was het heel leuk om naast Willem te zitten. Hij wees telkens hele mooie dingen aan, dan zag hij weer ruïne op een berg staan of gewoon de natuur waar we doorheen reden. Maar goed, we reden dus langs Loch Ness en nee we hebben Nessie niet gezien al, beweert Willem van wel, maar volgens mij zag hij gewoon een tak ;)
Bij de ruïne moesten we eerst een lang pad naar beneden volgen en kwamen toen langs een mega katapult (Dat is volgens mij niet het goede wordt). Als ik niet zo gek zou zijn op series zoals Outlander, zou ik niet geloofd hebben dat de "wapens" vroeger echt zo groot en massief waren. Praktisch is anders, zo'n kogel moet al door twee mannen opgetild worden. Goed, toen we verder liepen, kwam we bij wat ooit lang geleden de port geweest zal zijn. Weliswaar zonder valhek, maar dat deed niks af aan de beleving
Na het kasteel gingen we door naar het plaatsje Fort Augustus en daar hebben we dus vijf sluizen achter elkaar. Gek genoeg vond ik dat als je er eentje gezien hebt, je wel begrijpt hoe het werkt, maar wilde ik vervolgens wel alle sluizen open zien gaan en de brug. Gelukkig was ik niet de enige die alle sluizen open wilde zien gaan en stond bijna de hele bus om vijf over vijf nog te wachten op een brug die open moest gaan. Goed we waren uiteindelijk wel iets te laat terug bij de bus, maar het was oprecht leuk om te zien hoe dat werkte. Ik zou het zo nog een keer bekijken.
Donderdag was een van de koudste dagen, maar we gingen naar Culloden, dus die kou nam ik in elk geval voor lief. Het schilde ook wel dat er bij Culloden een groot museum zit, waar je dus binnen rond kan lopen. Buiten is natuurlijk het slagveld, de plek waar de Schotste cultuur gestorven is. Ik vond het ongelofelijk interessant en ben heel blij het met mijn eigen ogen gezien te hebben
Donderdag middag gingen we naar Brodie Castle, een heel mooi kasteel, waar we gelukkig een rondleiding binnen hadden. Het regende 's middags zo hard dat niemand graag buiten wilde blijven. Wat ook heel leuk was, is dat we een Schotse gids hadden die Nederlands sprak. Ik begreep gewoon voor het eerst een heel verhaal dat verteld werd en 's ochtends bij Culloden hadden we heel toevallig ook een Nederlandse verteller, maar dat was via een luister apparaatje.
Vrijdag gingen we naar het laatste kasteel van deze vakantie. Een ruïne op de rand van een klif. Dat was zo ongelofelijk dat ik soms nog niet geloof dat ik daar echt gelopen heb. Vrijdag was helaas ook de eerste dag dat ik me minder lekker voelde. Ik had last van mijn keel, maar alles wat we die dag zagen maakte dat goed.
In de middag gingen we naar het plaatsje Aberdeen, daar was eigenlijk niet zo veel aan. Het is dat we in een hele mooie pub belande het was in een oude kerk en het was gewoon heel erg mooi. Het deed mee een beetje denken aan een vakantie in Tsjechië een paar jaar geleden. Nadat we in de pub gegeten hadden zijn Oma, Willem en ik nog in wat winkeltjes geweest, maar dat was niet echt interessant dus zijn we opzoek gegaan naar de volgende pub waar ik thee met honing gedronken heb tegen de keel pijn.
Onze laatste dag (Zaterdag) was ik echt ziek. Ik ging wel mee, maar ik voelde me echt niet goed. 's nachts ging ik over mijn nek, waardoor ik nog meer keelpijn kreeg en toen was het al zondag en moesten we weer naar huis. Gek genoeg voelde ik me hoe dichter we bij de Engelse grens kwamen beter. Dat had niks met het idee om naar huis te gaan te maken, maar omdat ik me ineens de punten herinnerde die papa altijd masseert als ik thuis ziek ben. Beetje laat, maar goed ik kon opgewekt de boot op en terug naar huis. Op de boot heb ik Willem zijn eigen Schotse hooglander knuffel gegeven en toen liep de vakantie echt op zijn einde. We hebben nog een keer met elkaar gegeten op het schip, wat zo lekker was. Daarna zijn we gaan slapen en toen we wakker werden waren we al weer bijna thuis. In de bus terug mocht ik nog één keer naast Willem zitten en toen moesten we echt afscheid nemen van een geweldige tijd en hele leuke en vooral ook lieve mensen. Ik wil deze vakantie nooit meer vergeten, want het was echt een magische tijd in een prachtig land met geweldige mensen <3
Reactie plaatsen
Reacties