Het is koud en tochtig in de grot als een klein rood vosje zijn ogen slaperig open doet. Langzaam tilt hij zijn kop op en kijkt even om zich heen. Hij wil alweer lekker gaan liggen met zijn pluizige staart over zijn neusje, als hij merkt dat het wel erg stil is in de grot. Er klinkt geen zacht gebrom of gesnurk zoals anders. Maar waar is zijn vriend Snow dan naar toe gegaan?

De dagen vliegen ineens voorbij. Om de beurt houden we Rik in de gaten. Charlotte en Tomas gaan weer met elkaar om of er nooit iets gebeurd is. Meze en Sensa liggen elkaar niet zo en ineens is het alweer zaterdag gewoon meer dan een week verder. Nog een paardagen en we gaan weer terug naar huis. 

Sensa en Juda zijn de hele avond samen. Eerst ben ik nog met Rozanne en Charlotte, maar na en tijdje gaat Char met Daan mee naar boven. Na hun ruzie ben ik nog veel banger dat er iets mis zal gaan en nu haar ouders er zijn kan ze zo mee naar huis, als ze weg wil door Daan. Door het woord thuis vergeet ik mijn zorgen om Charlotte even en ik moet weer denken aan mijn ouder, aan dat ik niet weet wat thuis is of meer wat mijn thuis is. Mijn ouders hoef ik eigenlijk niet meer te zien, maar de ouders van Rozanne en zijn dan ook weer niet echt mijn ouders. Ik voel me er veilig, maar soms wens ik dat er niet zo veel gebeurd zou zijn in het verleden, en dat ze er nu ook bij zouden zijn.

De dinsdag avond gaat redelijk snel, omdat het nog steeds mega heet is, besloten we te gaan zwemmen. Tot een uur of negen liggen we in het water. We hebben een mat en een bal. Het werd een nieuw oorlogen spel alleen nu met een soort kogel. Kai gooit extreem hard met de bal. Sensa is vastbesloten om de mat van Kai af te pakken. Ik vind het leuk om naar te kijken tot dat ik zelf de bal tegen mijn achterhoofd krijg. Ik bespring Rozanne die de bal gegooid heeft.  

Ze kwam de kamer in alles was perfect. Ik mocht haar aan raken te minste dat dacht ik. Ze duwde me van haar af en nu ben ik haar kwijt. Ik kan niet naar haar toe of achter haar aan gaan. Ze wil mij niet meer, het is over tussen ons. Nu kan ze eindelijk iets met Tomas beginnen.  

Het is bijna tien uur als ik wakker word van Rozanne die de kamer in komt lopen. Tegelijkertijd zoemt mijn mobiel die op het nachtkastje ligt. Ik kijk erop. Op app wordt gevraagd of wij ook honger hebben. We spreken om half elf in het restaurant af. 

Charlotte, Sensa en Daan moeten naar het hotel met een taxie, omdat er niet genoeg ruimte was in de auto van Rik. Ongeveer tien minuten later hoor ik ze op de gang van het hotel. ondertussen hebben we wel wat tijd gehad om de begaande grond te bekijken. Het hotel is erg mooi, eigenlijk vind iedereen dat wel. Toen we eindelijk naar boven mochten, liet een dienstmeisje ons de kamers zien. Helemaal achterin op de vierde verdieping. 

Tinus staat naast me, onze mooi boy. Gek genoeg heb ik het mijn vrienden wel vertelt, wat er vanmiddag op de trap gebeurd is. En nu moet ik aan horen wat de beste oplossing is. In mijn ogen is het Maaike de waarheid vertellen, maar volgens Tinus en Marijn kan ik beter wachten tot morgen. De deur wordt opengetrokken en onwillekeurig draai ik me om. Ik kan nog even niet naar Maaike kijken, terwijl ik weet dat ik haar hart straks zal gaan breken. Tinus draait zich ook om en legt zijn hand op mijn schouder. Achter me hoor ik Maaike en Marijn met elkaar praten, ze klinkt vrolijk. Kan ik echt haar avond verpesten? Misschien hebben mijn vrienden gelijk en kan ik beter wachten tot morgen met het haar vertellen.

Ongemakkelijk sta ik in de woonkamer te draaien. Maaike heeft me overgehaald om mee te gaan en heeft me vervolgens ook nog eens een krop-top van haar en een veel te strakke spijkerbroek aan laten trekken. Onder het mom van, 'misschien kom jij jouw droomprins vanavond wel tegen.' Nou betwijfel ik dat ten zeerste. Voor Gijs, maar vooral ook daarna ben ik nooit meer verliefd geweest op iemand. Tuurlijk vind ik zo nu en dan een jongen wel knap, maar zodra het verder gaat dan een leuk gesprekje haak ik af. Ik krijg gewoon geen vlinders in mijn buik integendeel ik word zelfs heel erg misselijk als een jongen me probeert te kussen en daarna denk ik altijd terug aan de eerste kus van Gijs en mij. 

Het is donker in mijn kamer, omdat ik mijn gordijnen vanwege de felle zon dicht heb geschoven. Met mijn laptop voor me probeer ik aan mijn scriptie te werken, maar het lukt me nog niet helemaal. Al dagen staar ik naar een word document en ik vraag me af of ik het nog wel op tijd af ga krijgen. Had ik maar net zo'n talent als mijn pleegzusje, dan zou dit vast niet gebeuren. Zij schrijft het ene na het andere goede verhaal en iedereen lijkt ze geweldig te vinden. Op sommige dagen vraag ik me af of ik andere keuzes gemaakt zou hebben als mijn verleden anders geweest zou zijn. Als Gijs mij die dag niet gekust zou hebben of de die vrachtwagen die aan de verkeerde kant van de weg reed. Zoude mijn ouders en broer en zussen dan nog leven?

"Gijs wacht!"

Een lang blond meisje dat nu al een paar weken bij ons stage loopt legt een stapeltje papieren met nieuwe ideeën voor een korte speelfilm op mijn bureau. Ze is wat verleggen, maar niet onaardig en haar werk voert ze tot nu toe telkens weer goed uit. Ik pak het eerste blaadje van de stapel en zie aan het handschrift dat het Tinus is die het heeft opgeschreven. Zodra ik de rest lees, begrijp ik ook gelijk waarom hij het niet zoals alle andere heeft uit getypte. Het is een onsamenhangend verhaal over een mooi meisje dat hij gisteravond tegenkwam in de kroeg en wat hem het idee gaf om een verhaal te maken over onmogelijke kroeg liefde. 

Mijn vader zet de laatste doos in mijn auto. Vandaag is het de dag, dat ik weg ga naar Amsterdam. Ik begon ruim twee jaar geleden met zoeken naar een woning en die heb ik ondertussen gevonden. Ook heb ik twee geweldige vrienden die me helpen met het maken van fictie films voor op YouTube. Sinds we begonnen zijn, zijn we bizar hard gegroeid. Eerst waren alleen familie en vrienden geabonneerd, maar tegenwoordig kijken tienduizenden mensen naar onze films. We hebben een kantoorpand gehuurd dat op nog geen vijf minuten lopen van mijn nieuwe huis is.