Emma
Zodra we de woonkamer in lopen moet ik van Gijs op de bank gaan zitten. Mijn Rugzak zet hij naast mijn rolschaatsten tegen de bank aan. Normaal gesproken zou ik mijn spullen meteen naar boven brengen, maar ik wil nu liever niet naar boven lopen. Ik wil hier blijven zitten en wachten op mijn broer en zus, ik hoop dat ze het probleem niet nog groter maken. Gijs komt de keuken uit met twee glazen water, een glas geeft hij aan mij terwijl hij zegt:
“Wil je boeken kaften?” hij kijkt me even met een stiekeme blik aan. “Of wil je liever een film kijken.”
Giechelend knik ik zodra hij over een film kijken begint. Eigenlijk wil ik nu ook een heleboel popcorn en een mok met warme chocolademelk en slagroom.
Het kan me even helemaal niet schelen dat het buiten boven de twintig graden is, ik heb het koud en heb behoefde aan warmte. Gijs heeft door dat ik aan iets denk, want hij vraagt:
“Wat is er?”
Ondeugend kijk ik naar hem op.
“Zou jij popcorn voor me willen maken en warmen chocolademelk met slagroom.”
Gijs begint te lachen.
“Is dat alles wat de kleine prinses wil?” hoor ik Tom zeggen.
Ik kijk naar hem en glimlach. Hij weet dat, dat een gevaarlijke vraag is, maar ik weet ook dat hij me zo nu en dan alles wil geven waar ik om vraag.
“Nou ik zou ook wel willen dat jullie me helpen met kaften, terwijl we film kijken.”
Esmee staat achter Tom in de deuropening en schudt haar hoofd, maar dan zegt ze:
“Best voor deze ene keer dan, maar ik kies de film.”
We beginnen allemaal te lachen, terwijl Esmee naar de kast loopt en er een dvd-hoes uit pakt. Gijs en Tom lopen naar de keuken om daar mijn wens om popcorn en chocolademelk te vervullen. Alleen ik blijf op de bank zitten, niet dat ik helemaal niks doe. Ik pak mijn rugzak en haal daar de zes boeken uit die ik moet kaften. Op de keukentafel ligt het kaftpapier, roze en lichtblauw. Ik sta op om het te pakken als Gijs de keuken uit komt lopen met een grote bak popcorn. Voor heel even is alles in mijn leven helemaal perfect. Dit moment is perfect.
Ik zit op mijn knieën aan de salontafel. Ik heb net een stuk kaft papier afgeknipt en probeer het om mijn boek te vouwen. Ieder jaar opnieuw, begin ik de smaak te pakken als ik klaar ben. Tom, Gijs en Esmee zijn na de film naar boven gaan. Eigenlijk ga ik er dan ook van uit dat een van hen de woonkamer binnen komt. Ik hoor hoe de deur open gaat, maar ik besteedt er geen aandacht aan. Het papier om mijn boek vouwen vergt al mijn concentratie.
“Hé Emma,” hoor ik Yara zeggen.
Verbaast kijk ik naar haar op. Naast Yara staat Lola, volgens mij is ze nog steeds verliefd op Gijs.
“Hoi, ik had niet door dat jullie binnen kwamen.”
“Geeft niet, is Esmee niet thuis?”
“Jawel, ze is boven. O en Tom is ook thuis.”
Yara kijkt me verast aan. Stiekem had ik gehoopt dat Gijs binnen was gekomen. Vandaag was er leuk, op wat kleine dingentjes na dan. Alleen had ik hem me heel anders voorgesteld. Ik ging ervan uit dat ik samen met Gijs in zijn bed zou liggen en dat ik hem om kusjes zou vragen.
Ik plak het laatste hoekje van mijn kaftpapier vast en klap het boek dicht. Lola en Yara zitten achter me op de bank te praten over Gijs. Ze trekken zich er helemaal niks van aan dat ik erbij zit en dat ik het door zou kunnen vertellen. Misschien is dat wel hun bedoeling, dat ze denken dat Gijs niet door heeft dat Lola hem leuk vindt. Ze had misschien beter verliefd kunnen worden op Tom, hij had haar vast ook niet leuk gevonden op die manier. Toch denk ik dat het voor haar beter geweest was, dan had iemand gewoon tegen haar kunnen zeggen dat het geen zin heeft om achter hem aan te gaan. Ik ruim de tafel op en pak mijn boeken. Ik sta op en loop de woonkamer uit.
Op de trap kom ik Gijs en Tom tegen. Ze zijn op weg naar beneden. Ik weet dat Gijs naar zijn huis gaat en dat hij me vandaag niet zal kussen, hoe graag we dat allebei ook willen.
“Gijs,” zeg ik dan snel.
“Ja?”
“Lola en Yara zitten beneden.”
Gijs rolt met zijn ogen terwijl Tom ons niet begrijpt aan kijkt.
“Ik zal de woonkamer vermijden.”
“Ik snap het niet.”
“Lola is verliefd op Gijs,” zeg ik.
Gijs knikt geërgerd heel even ben ik bang dat hij nu boos op mij is, maar hij zegt:
“Ik word helemaal gek van haar, Lola bedoel ik dan.”
“Ik zal met Yara praten.”
“Thanks man. Later Emma.”
“Bye.”
Een beetje verdrietig loop ik verder naar boven. Hij had de kans niet om me te kussen, hoe graag ik dat ook wil.
Schrijfster: Krisha van der Male ©Krisha van der Male ©Make a Wish
Reactie plaatsen
Reacties