Emma
Ik open de voordeur en stap naar binnen waar het aangenaam warm is. Buiten valt er natte sneeuw en is het koud. Op de deurmat ligt een stapeltje post, de krant, een paar brieven voor mijn ouders en… en een kleine envelop met mijn naam er op. Ik buk me en raap de post op, daarna loop ik door naar de woonkamer. Er is nog niemand thuis, dus ik kan de envelop zonder pottenkijkers openen. Ik scheur de envelop open en haal er een kaart uit met een grote roze hart. Snel open ik de kaart om te lezen wat erin staan.
Lieve Emma,
Wat ben ik ontzettend dankbaar dat jij mijn vriendin bent, waarschijnlijk krijg je deze kaart eerder dus alvast een fijne Valentijnsdag
Ik hou van je, Gijs
Mijn buik vult zich met duizend vlinders zo lief vind ik het, en ja de kaart is inderdaad te vroeg. Wel is waar, maar een dag wat mij de gelegenheid geeft om een kaart voor hem te maken. Snel trek ik mijn jas en schoenen uit en ren de trap op naar mijn slaapkamer. Het moet de mooiste zelfgemaakte kaart ooit worden.
In mijn slaapkamer zet ik de kaart op mijn nachtkasje zodat ik er vanavond naar kan kijken voor ik ga slapen, daarna loop ik naar mijn bureau en zoek daarin naar een pakje met wittenkaarten. Afgelopen kerst heb ik die gebruikt om voor mijn vrienden een kerstkaart te maken en ik had er nog een paar over. Zodra ik de kaarten gevonden heb pak ik mijn alcoholmarkers die ik afgelopen week voor mijn verjaardag van Mara gehad heb en begin te tekenen.
Ik heb besloten om een duifje te tekenen die een groot hart vast heeft waar love you in staat, nou ben ik niet de beste tekenaar, maar het ziet er schattig uit. Gijs zal het vast wel een mooie kaart vinden.
Mara staat op de hoek van mijn straat te wachten als ik aan kom fietsen. Aan haar stuurt hangt een slinger van nep rozen.
“Wat is dat?”
“Een cadeautje van Papa, omdat het Valentijnsdag is.”
“Wat lief, best gek hoe snel de tijd soms gaat.”
“Word je nou emotioneel.”
Ik schud snel met mijn hoofd en fiets voor Mara uit in de richting van het fietspad.
Op het schoolplein is het druk, er lopen examenleerlingen rond met bossen roze rozen die ze uit delen. Als Mara en ik langs een meisje met blonden krullen lopen geeft ze ons allebei een roos aan.
“Fijne Valentijn vandaag.”
Dank je wel,” antwoorden Mara en ik in koor.
Tegen het einde van de dag ben ik zo opgewonden dat ik me niet meer kan concentreren. Ik wil heel graag mijn zelfgemaakte kaart aan hem geven.
Gijs veegt een pluk haar uit mijn gezicht als ik naast hem op mijn bed ga zitten. Ook vandaag is er nog niemand thuis waardoor we ongestoord met elkaar kunnen kletsen.
“Ik heb jou gemist,” zegt Gijs en hij geeft me een kusje op mijn neus.
“Ik jou ook. O, ik heb nog iets voor je.”
Ik spring van mijn bed af en loop naar mijn bureau. Uit de la haal ik de kaart die ik voor hem gemaakt heb. Als ik me naar Gijs omdraai zie ik dat hij de kaart vast heeft die hij aan mij heeft gegeven.
“Em, je moet hem niet zo in het openbaar neer zetten. Straks zien je ouders hem.”
Een beetje verrast door zijn opmerking knik ik. Eerlijk gezegd had ik daar nog helemaal niet over na gedacht. Ik was gewoon blij dat ik iets van hem had gekregen. Ongemakkelijk sta ik in het midden van mijn slaapkamer naar de kaart te kijken.
“Emma, gaat het?”
“O, ja hoor.”
“Wat hou je vast?”
“Voor jou.”
Snel geef ik hem de envelop met de kaart aan. Gijs neemt hem van me aan en opent de envelop, zodra hij de voorkant van de kaart ziet glimlacht hij. Dan loopt hij naar me toe en neemt me in zijn armen.
“Jij bent geweldig,” fluistert hij in mijn haar.
Schrijfster: Krisha van der Male ©Krisha van der Male ©Make a Wish
Reactie plaatsen
Reacties