Gijs
"Gijs wacht!"
Maaike komt achter me aan de trap afgerend. Ze verbaast me iedere keer weer met hoe veel energie ze heeft. Ik kijk even naar haar en wacht dan beneden aan de trap op der. Ze heeft weer die brede glimlach, die haar zo mooi maakt. Voor me blijft ze staan.
"Tinus en Marijn gaan vanavond ook mee," zeg ik tegen haar.
"Dat wist ik al," zegt ze lachend. "Tinus heeft zelfs aangeboden ons op te halen."
"Wat aardig van hem."
Ineens lijken we geen van tweeën, meer wat we moeten zeggen. Maaike geeft geen antwoord en ik weet niet zo goed wat ik nog meer moet zeggen.
Onverwacht zet Maaike een stap naar voren. Dan sluit ze haar ogen en komt ze heel dichtbij. Ik weet dat ze me probeert te kussen en even twijfel ik, kan ik dat wel doen. Emma was het laatste meisje dat ik ooit gekust heb. Dan doet Maaike nog een kleine stap naar voren en raken haar lippen de mijne. Het zijn net twee zachte naar aardbijen smakende kussentjes. Ineens neemt mijn instikt het over en sluit ik mijn ook mijn ogen. Ik trek haar tegen me aan terwijl ik haar terug kus.
Zodra ze me loslaat zie ik de blos op haar wangen. Ze glimlacht verlegen naar me, maar ik heb niet het gevoel dat ze echt verlegen is.
"Uhm, ik zie je vanavond," fluistert ze.
Snel draait Maaike zich om en rent in de richting van de deur. Met een verschrikkelijke knoop in mijn maag blijf ik staan. Ondanks dat ik weet dat Emma niet nog in leven kan zijn, voel ik me schuldig. Mijn hart behoort aan haar toe en er is geen ruimte voor iemand anders. Vanavond zal ik dat tegen Maaike moeten zeggen en anders morgen. Ik wil de avond ook niet voor iedereen verpesten, maar haar laten geloven dat ik verliefd op haar ben kan ik ook niet. Of wel?
Schrijfster: Krisha van der Male ©Krisha van der Male ©Make a Wish
Reactie plaatsen
Reacties