Gijs
Een lang blond meisje dat nu al een paar weken bij ons stage loopt legt een stapeltje papieren met nieuwe ideeën voor een korte speelfilm op mijn bureau. Ze is wat verleggen, maar niet onaardig en haar werk voert ze tot nu toe telkens weer goed uit. Ik pak het eerste blaadje van de stapel en zie aan het handschrift dat het Tinus is die het heeft opgeschreven. Zodra ik de rest lees, begrijp ik ook gelijk waarom hij het niet zoals alle andere heeft uit getypte. Het is een onsamenhangend verhaal over een mooi meisje dat hij gisteravond tegenkwam in de kroeg en wat hem het idee gaf om een verhaal te maken over onmogelijke kroeg liefde.
Soms vraag ik me wel af hoe het kan dat ons filmbedrijfje en ons YouTube kanaal zo lekker kunnen lopen. Het is dan ook maar goed dat we een groter team hebben dan alleen Tinus en ik. Sowieso zouden we niet bestaan zonder de perfecte uitwerking en planningen van Marijn.
De stageer is ondertussen weer aan haar eigen bureau gaan zitten en Maaike - onze geweldige assistent - komt binnen. Haar blonden krullen zitten in een hoge staart en ze is naturel opgemaakt. Ze heeft een map in haar handen, waarmee ze op me af loopt.
"Goeie middag Gijs," zegt ze vrolijk.
"Hé Maaike, heb je iets beters voor me dan dit."
Ik zwaai met het vel van Tinus. Even kijkt hij op van de bank en krijg ik een woedende blik, maar ik weet dat hij niet echt boos op me is. Waarschijnlijk vindt hij zijn idee ook rampzalig als hij het terug leest.
"Ik hoop het."
Maaike overhandigt me de map en ik blader er snel even door heen. Er is al een klein storyboard geschetst en de synopsis zit er goed uit. Het verhaal gaat over een meisje dat bij een auto-ongeluk allebei haar ouders verliest.
"Heb jij dit bedacht."
Maaike is ondertussen op de stoel tegen over me gaan zitten en kijkt me gespannen aan.
"Ja, of niet helemaal. Samen met mijn zusje."
"Dan hebben jullie dat goed gedaan, hier kunnen we iets mee."
Maaike haar glimlach wordt breder en even vind ik haar oprecht heel mooi, maar hoe langer ik naar haar kijk hoe meer ik Esmee in haar zie, de oudere zus van Emma. Esmee had dan wel bruin haar, maar zij had ook zulke krullen. Onwillekeurig denk ik terug aan die verschrikkelijke dag, die ondertussen al zeven jaar geleden is. Zou het anders zijn geweest als Emma en ik aan iedereen vertelt hadden wat we voor elkaar voelden? En nog belangrijker zoude mijn gevoelens voor haar nu dan wel een plek je gehad hebben? Soms vraag ik me af hoe ze er nu uit zou uit zien. Zou ze nog steeds rolschaatsen en Peter Pan kijken. Zouden we nog samen geweest zijn en zou ze nu dan door het kantoor en mijn huis heen dansen. Ik geloof van wel...
"Gijs?"
Maaike haalt me uit mijn gedachten door met haar hand voor mijn ogen te zwaaien.
"Gaat het weer?" vraagt ze zodra ze door heeft dat ik weer aanwezig ben.
"Ja, drukke dag. Dat idee gaan we verder uitwerken."
Maaike lacht opnieuw en zegt:
"We zouden het kunnen vier. Vanavond dan neem ik mijn zusje ook mee."
"Is goed."
Stiekem ben ik wel benieuwd naar Maaike haar zusje, of ze ook zo'n flapuit is en of ze net zoveel op haar lijkt.
Schrijfster: Krisha van der Male ©Krisha van der Male ©Make a Wish
Reactie plaatsen
Reacties