Hoofdstuk 5 - Make a wish

Gepubliceerd op 18 februari 2022 om 15:00

Emma

Beneden zitten Yara en Lola nog steeds te wachten wanneer wij de woonkamer binnen komen. Gijs gaat bij ze op de bank zitten terwijl ik door loop naar de keuken. Uit de koelkast haal ik een fles cola en ik pak uit de gewone kast twee glazen. Ik loop terug de woonkamer in, Gijs en Lola zijn in gesprek.

“Wat doe jij nu voor studie?” vraagt Gijs.

“Ik doe de Pabo, ik wilde altijd al basisschoolleraar worden.”

Ik zet de fles cola en de glazen op de salontafel en ga op de grond zitten. Ik weet niet zo goed wat voor houding ik mezelf moet geven. Normaal gesproken ben ik het vervelende zusje dat zich overal mee bemoeit, maar nu is Lola de vervelende vriendin. Zou ik jaloers zijn op haar? Dat slaat nergens op ik weet toch dat Gijs mij leuk vindt.

Al veel te lang zit ik op de grond te luisteren naar het gesprek over wat ze nou eigenlijk met hun leven willen doen. Gijs heeft Lola net vertelt dat hij eigenlijk iets met film wil gaan doen, maar nog niet zo goed weet wat.

“Willen jullie nog iets drinken?” vraagt Yara aan hen.

Ze wil de cola fles al pakken, maar Gijs zegt:

“Nee dank je, het wordt tijd dat ik naar huis ga.”

Gijs staat op en kijkt me even kort aan. Uit zijn blik kan ik op maken dat hij het net zo jammer vindt als ik, dat we zo weinig tijd samen hebben gehad vandaag. Dan springt Lola ook op.

“Ik moet ook gaan.”

Yara wil ook opstaan terwijl ze zegt:

“Ik loop even mee naar de deur.”

Gijs houdt haar verrassend genoeg tegen.

“Nee jo. Blijf alsjeblieft zitten wij kennen de weg.”

Yara geeft Lola een knuffel en gaat weer zitten. Ik sta op en loop een beetje onzeker naar Gijs toe. Het is niet voor het eerst dat we elkaar begroeten of gedag zeggen met een knuffel, maar de laatste weken voelt het anders en heb ik liever dat niemand meekijkt. Gijs slaat zijn armen om me heen en laat zijn kin even op mijn kruin rusten. Het is een vreemd vertrouwt gevoel. Gijs laat me los en loopt samen met Lola naar de voordeur.

Yara springt giechelend op.

“Wat heb jij nou?”

“Gijs vindt Lola leuk, ik weet het zeker.”

Nu moet ik ook lachen. Gijs vindt Lola vast heel aardig, maar ik weet zeker dat hij haar niet leuk, leuk vindt. Hij is verliefd op mij en dat weet ik zeker.

“Hij vindt haar niet leuk,” zeg ik tegen Yara zonder er verder over na te denken.

“Hoezo denk je dat?”

Even twijfel ik over wat ik moet zeggen, maar dan zeg ik.

“Dat weet ik gewoon, hij kijkt niet naar haar op die manier.”

Yara rolt met haar ogen en springt op.

“Als je me niet geloofd, dan gaan we toch kijken.”

Heel even twijfel ik of ik dat eigenlijk wel wil, maar dan besluit ik toch om met Yara mee naar het begin van de straat te rennen. Waarschijnlijk zijn ze daar al lang niet meer, maar misschien staan ze nog te praten.

 

Zoals Yara al vermoede staan Gijs en Lola op de hoek van de straat met elkaar te praten. Aan Gijs kan ik zien dat hij graag naar huis wil, hij staat met zijn arme over elkaar en kijkt de hele tijd even naar de weg. Yara en ik verstoppen ons achter de vuilnisbakken, net te ver weg om te kunnen horen wat ze zeggen. Lola lijkt helemaal geen haast te hebben en blijft maar praten. Dan brengt Gijs zijn hand naar haar schouder. Ik zie dat hij iets tegen haar zegt. Lola kijkt hem met grote ogen aan, heel even denk ik dat hij haar de liefde verklaard heeft. Gelukkig haalt hij zijn hand van haar schouder en steekt dan de weg over. Lola blijft even verbaast staan, daarna loopt ze langzaam naar het voetpad een stukje verder op.

Yara gebaart naar me dat we weg moeten gaan van ons verstopplekje.

“Wat denk jij dat hij tegen haar gezegd heeft?”

“Ik zou het niet weten, maar ze leek aangedaan.”

Yara haar woorden maken me ergens een beetje blij, al heb ik ook te doen met Lola. Waarschijnlijk heeft Gijs tegen haar gezegd dat hij niet verliefd op haar is. Natuurlijk is dat niet leuk om te horen voor Lola, maar voor mij is het de bevestiging dat Gijs mij echt leuk vindt. Eigenlijk zou ik daar niet over moeten twijfelen, het is heel logisch dat hij mij leuk vindt. Nog geen uur geleden hebben we onze eerste zoen gehad. Het was spannend, maar tegelijkertijd ook zo fijn.  

Schrijfster: Krisha van der Male ©Krisha van der Male ©Make a Wish

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.