Hoofdstuk 8 - Make a wish

Gepubliceerd op 2 september 2022 om 15:00

Emma

Ik schrik met een harde gil wakker. Ik droomde iets verschrikkelijks en niet voor het eerst. Toen ik heel jong was droomde ik ook al dat mijn ouders zouden verongelukken, maar nu was de droom nog echter. Tom komt mijn slaapkamer in gerend. Zonder mijn licht aan te zetten vindt hij zijn weg naar mijn bed, waar ik huilend en hijgend rechtop in bed zit. Zodra hij bij mij is veegt hij mijn haar uit mijn gezicht en trekt me tegen zich aan.

“Rustig maar, het is goed. Ik ben bij je er is niks aan de hand.”

“Jij en Esmee waren er dit keer ook bij. Overal was bloed, ik was zo bang.”

Tom aait over mijn hoofd terwijl hij me nog steeds tegen zich aan gedrukt houdt. Ik ben te van slag om me uit zijn omhelzing te bevrijden en leg mijn hoofd tegen zijn schouder. Ik hou van Tom en eigenlijk wil ik hem heel graag vertellen wat er tussen mij en Gijs speelt. Hij heeft recht op de waarheid, maar ik durf het hem niet te vertellen. Ik wil de afschuw niet op zijn gezicht zien en ik wil ook niet dat hij ruzie krijgt met Gijs.

Langzaam word ik weer wat rustiger. Misschien ben ik zo van slag, omdat mijn ouders morgen of eigenlijk vandaag naar Spanje gaan. Ze willen daar een vakantiehuisje kopen, zodat wij ook met ze mee kunnen. Ze hebben er een lange tijd voor gespaard en nu hebben ze misschien een huisje gevonden in een deel van Spanje waar weinig toerisme is.

“Gaat het weer een beetje?”

Tom laat me los en kijkt me even onderzoekend aan. Hij is zo’n lief en prettig persoon om dichtbij je te hebben.

“Ja en hoe gaat het met jou?

Er vallen vreemde schaduwen op Tom zijn gezicht. We zien elkaar bijna elke dag, maar we hebben meestal geen gespreken over hoe het met ons gaat. We praten vooral over leuke dingen, zoals nieuwe films en wat we overdag gedaan hebben.

“Het gaat allemaal wel goed, leuke mensen op mijn werk en een hele lieve zus die nu weer gaat slapen.”

Tom geeft me een kus op mijn voorhoofd. Ik zucht, dit antwoord had ik kunnen verwachten, maar ik wil echt weten hoe het met hem gaat. Tom staat op en loopt naar mijn kamerdeur.

“Zie jij Gijs nog vaak?”

Tom draait zich terug naar me toe.

“Ja, we spreken minimaal één keer per week af. Dan gaan we uit of we komen hier naartoe. Alleen Yara en…”

Ik maak zijn zin af:

“En Lola.”

Ik zie ondanks dat het donker is dat hij naar me glimlacht. Hij vindt Lola dus ook niet zo leuk als hij het laat lijken. Telkens als Gijs bij ons thuis is, zit zij er ook. Zelfs ik kan met mijn viertienjaar en verliefde gevoelens begrijpen dat als Gijs voor Tom komt hij met Tom wil zijn. Ook al vind ik dat niet altijd even leuk, ik laat ze dan wel alleen. Ik mag dan wel de rol van vervelend klein zusje op me nemen, dat betekent niet dat ik dat ook moet doen. Tom en Yara zijn altijd aardig tegen me geweest, alleen Esmee wil ik nog wel is treiteren door me met haar vriendinnen te bemoeien. Ze wordt dan altijd zo boos, wat best grappig kan zijn, al beleef ik daar de laatste tijd niet echt lol aan. Ik wil graag aan ze laten zien dat ik geen klein kind ben en als dat betekent dat ik ze alleen moet laten als ze dat willen, doe ik dat.

Tom schraapt zijn keel, waardoor ik naar hem op kijk. Ik had helemaal niet door dat hij er nog stond.

“Ga slapen.”

“Doe ik.”

“Welterusten smurf,” zegt hij zachtjes.

“Slaaplekker.”

Tom verlaat mijn kamer en doet de deur achter zich dicht. Ik kijk ga liggen en kijk naar mijn plafond terwijl ik aan Gijs denk. Ik twijfel of ik hem een berichtje moet sturen, waarschijnlijk slaapt hij gewoon. Als ik hem een sms’je stuur bestaat er een kans dat hij wakker wordt. Dat wil ik niet, daarom draai ik me op mijn zij en sluit met mijn ogen. Al snel val ik in een diepen droomloze slaap.

Schrijfster: Krisha van der Male ©Krisha van der Male ©Make a Wish

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.